Belize 2017

Op 20-03-2017 eerst naar Atlanta gevlogen en daar in een hotel overnacht om vervolgens de volgende morgen weer door te vliegen naar Belize.

Toen ik in Belize city aankwam stond Murphy (mijn vriend)mij op te wachten met zijn truck.. Op weg naar San Ignacio, waar hij woont reden we eerst langs het huis van zijn dochter om zijn kleinzoon op te halen.Een schattig jochie van 2 jaar die onder het rijden in slaap viel.

San Ignacio is geen grote stad maar als je bedenk dat Belize maar 350.000 inwoners telt dan was San Ignacio met zo'n 25.000 inwoners de 3e grote stad.

21/3/17

Eerst de stad in want ik had wel geld nodig en we moesten ook wat boodschappen doen.

We kwamen ook bij de brug die San Ignacio en Santa Elena verbindt. . Verder stroomt de Macal rivier door San Ignacio. Het is een leuke kleine stad en veel toeristen komen hier ook. Vaak zijn de toeristen op doorreis naar Guatemala wat zo'n 20 min rijden is van San Ignacio of ze komen juist van Guatemala en zijn op weg naar Belize city.

Het is warm hier in Belize en dat is ook even wennen.

Nadat we thuis gekomen zijn hebben we de omgeving van zijn huis bekeken. Er staan bananenbomen en nog wat andere fruitbomen maar ik weet niet meer precies wat er stond (dit schrijf ik pas op eind 2018)

Omdat ik geinteresseerd ben in de Mayacultuur zijn we ook een dag naar Xunantunich gereden. Daar aangekomen staan er een paar stalletjes waar je souvenirs kunt kopen. We moesten de rivier eerst over en alle auto's werden erop vervoert van de ene kant van de rivier naar de andere kant.

Het was nog een klein stukje rijden want de piramide's stonden verder verscholen in het woud.

We kwamen bij de piramide's van de Maya bevolking en het was indrukwekkend om te zien. Via trappen konden we naar boven, we zijn niet helemaal naar boven geweest want het was een flinke klim.Nadat we al deze piramide's hadden gezien en bewonderd zijn we nog naar het museum geweest voor meer informatie en waar prachtige foto's te zien waren.

We zijn ook naar de boerderij van Murphy geweest, hij heeft een groot stuk land gekocht in de middle of nowhere, zo'n 40 min rijden van San Ignacio.

Het is nog ruw en moet nog bewerkt worden maar hij heeft mij uitgelegd dat hij er van alles wil gaan verbouwen en ook wat dieren zoals kippen en schapen erbij wil hebben. Nu ben ik zelf niet opgegroeid op een boerderij en al helemaal geen boerin maar we zullen zien.

Hij heeft zelf ook al de hele wereld  zo'n beetje gezien en ook een aantal jaren in Duitsland gewoond en spreekt de duitse taal ook. We communiceren echter in het engels en als ik een woord niet weet dan gaat het over in het duits.

Ondanks dat er in Belize engels gesproken wordt, wordt het volgens mij ook weer verbasterd, my schrijven ze bv me en soms heb ik moeite om Murphy te volgen vanwege die verbastering van de taal.

Er werd bijna iedere dag voor ons gekookt door de vrouw van zijn neef en het smaakte dan ook lekker, af en toe kookte we zelf, ik vond het moeilijk omdat ik de namen van de kruiden niet ken en ook de sausjes niet. De winkels zijn in handen van de chinezen en boodschappen doen is duur in Belize. Het meeste moet geimporteerd worden en dat maakt het dat de boodschappen dan ook duur zijn.

Een neef van Murphy nam mij mee voor een boottocht over de Macal rivier. Onderweg zie je mooie vogels en grote leguanen, ook vleermuizen die aan een rotswand hingen. Aan het eind had ik tijd om even een lekkere duik in het water te nemen. Het was genieten.

Op de dagen dat we thuis waren werd er niet veel ondernomen, gelukkig had ik wat leesboeken meegenomen en ik vermaakte me dan ook wel. Murphy is ook activist en schrijft dagelijks over de corruptie in het land, over de criminaliteit en dat er meer respect voor de vrouwen moet zijn, dat het belangrijk is dat kinderen leren. Goed bezig dus.

Met Rasta Davy, de gids  had ik afgesproken om naar Barton Creek te gaan. Hij haalde me op 's morgens va huis en 2 duitse jongeren gingen ook mee.. Het ritje er naartoe was al leuk en aangekomen bij Barton Creek stapte we over in een bootje om de grotten in te gaan. Grotten vindt ik indrukwekkend, ik sta er altijd versteld van wat een kunstwerk het eigenlijk is en hoe dit is ontstaan in de loop der jaren. We kregen een prachtige uitleg over wat er hier vele jaren terug afspeelde in de grotten. De oorspronkelijke bewoners, de Maya's werden veelal in deze grotten begraven en dat was voor hen toch een hele onderneming.De Maya's geloofde in reincarnatie en dat ze terug zouden komen als tijgers of apen. Ze wilde niet terugkomen als mens want in hun mensenleven waren ze als slaven behandeld. Het is er nat en de wanden zijn door deze nattigheid ook glad en om een dode te vervoeren moest er ook heel wat geklommen worden. Ik vond het erg interessant en de diversiteit die je ziet in deze grotten was indrukwekkend. Het was echt de moeite waard en we hebben zeker 1,5 uur door de grotten gevaren. Daarna hebben we onze lunch genuttigd en zijn toen op weg gegaan naar Mountain Pine Righ, een natuurgebied met watervallen.

Via een weg en trap naar beneden kwamen we bij de waterval aan en daar konden we ook heerlijk zwemmen, temeer omdat het warm was..

Het was een leuke dag en we hebben veel gezien en Rasta Davy wist veel te vertellen over de geschiedenis van het Maya volk.

Verder wilde ik ook nog graag naar een badplaats en ik had Placencia uitgezocht.

Murphy had geen tijd om mee te gaan en dus heb ik de bus gepakt en die bracht mij naar Dangria, een plaats aan de kust, daar moest ik overstappen op een andere bus die mij naar Placencia bracht.

Ik had de dag ervoor al een paar hotelletjes  uitgezocht en daar aangekomen ben ik op zoek gegaan naar een hotel maar er waren alleen nog maar kamers op een gemengde zaal en dat was niet mijn bedoeling. Ik was moe, ben bijna 6 uur onderweg geweest met de bus en had honger. Het was al bijna 1600uur en dus moest ik echter eerst op zoek naar een hotel, de tweede die ik had uitgezocht was vol en toen ik een taxichauffeur vroeg mij te brengen naar het derde hotel had ik meer geluk. Grappig was dat de taxi chauffeur maar 3 min hoefde te rijden, wist ik veel dat het hotel zo dichtbij was. De kamer was prima, hoewel geen airco maar ik was tevreden, er was ook geen ontbijt dus ik moest nog wel naar een supermarkt op zoek voor wat drinken en een broodje voor de volgende ochtend. Deze was gauw gevonden en de bank dtond aan de overkant, ook handig want ook geld had ik nodig.

Nadat ik me geinstalleerd had en naar de supermarkt was geweest ben ik op onderzoek gegaan en wilde ik de omgeving een beetje verkennen voor zover de tijd dat nog toeliet. Er liep een voetgangerspad vlakbij het strand en het was lang en gezellig. Ik kwam allerlei winkeltjes tegen een eetgelegenheden, dit zou ik morgen allemaal nader bekijken want het was nu te laat en het was inmiddels donker geworden en ik was hondsmoe. Te moe om uit eten te gaan, dus maar op mijn hotelkamer een broodje gegeten , wat fruit en wat te drinken genomen. (ik heb nooit veel nodig om verzadigd te raken)

Placencia dag 2

Ik heb heerlijk geslapen en mijn ontbijt op het balkon gegeten die als een ring om het hotel lag. 

Nu echt de tijd om de omgeving te verkennen.

Ik begon weer het voetpad af te lopen en kwam bij allerlei winkeltjes waar je van alles kon kopen (toeristische snuisterijen) maar wel heel leuk.Een was bezig om van schelpen sieraden te maken. Overal waar ik kom neem ik een button mee voor op de koelkast en ik kocht er een van Belize. In een restaurant een lekker bakkie koffie gedronken en helemaal aan het eind van het straatje kwam ik bij een haven (zo zag het er tenminste uit) Ergens ben ik weer een straat ingedoken en kwam langs een huis waar buiten prachtig groot houtsnijwerk tegen de muur stond. Ergens ben ik een zijweg ingeslagen en al lopend kwam ik bij het water en heb daar gezeten om even te genieten van een klein stukje natuur. Er kwamen boten aan met toeristen die een tocht maakte op de binnenwateren. Aan het eind van deze weg kwam ik uit bij het water en zag ik een prachtige boom, misschien heb je ze weleens gezien in het buitenland, de fraaie vormen van het hout vanaf de grond omhoog kronkelend, ik kan bomen in het buienland erg mooi vinden.

Nadat ik weer terug bij de hoofdstraat kwam zag ik een vuilniswagen vol met afval en al lopen en kijkend om me heen zie je eigenlijk van alles. Je moet er de tijd voor nemen en je ziet waar de mensen zoal mee bezig zijn.

's Middag ben ik naar het strand gegaan die 100m van het hotel af lag. Het was er heel rustig, ik was er bijna de enige maar dat komt ook omdat Placencia aan de oceaan ligt en er dus overal water is. Nou even lekker zwemmen, het water was heel aangenaam, eigenlijk wat te warm. Ik heb me heerlijk vermaakt aan het strand, een goed boek erbij en ik een praatje gemaakt met een oudere dame die aan het snorkelen was geweest. Er blijkt dat veel blanken (meestal amerikanen) die hier een huis hebben gekocht. 

's Avonds vond een mooi restaurant aan het water en heb daar heerlijk gegeten.

Placencia dag 3

Vanmorgen nog weer even door het straatje gelopen, gewoon omdat ik het een gezellig straat vond en ergens koffie gedronken en toen werd het tijd om weer met de bus naar San Ignacio te gaan.

Ik vind het altijd wel wat hebben om met de plaatselijke bevolking te reizen en hoewel de bus niet erg confortable was, deert me dat ook weer niet. Er is genoeg te zien onderweg en geniet ook hier weer van.

De terugweg gaat altijd sneller dan de heenweg, herken je dat?!!

De volgende dagen gewoon thuis bij Murphy doorgebracht en toen werd het tijd om terug te gaan naar Nederland.

Het is de eerste en laatste keer niet dat ik in ben Belize ben. 

Groetjes