GAMBIA 2008

Donderdag 1 mei 2008

Dag van de arbeid.

In Gambia vieren ze de dag van de arbeid en dat betekent dat de scholen en winkels dicht zijn.We zouden naar Banjul gaan maar vanwege deze feestdag gaat dat niet door. Dan maar naar het strand vandaag. Na het ontbijt bracht papa ons: Julia-Aysha-Youssuf,Saffi, Paibou en Mersu weg met de jeep. Het water voelde heerlijk aan en misschien kleur ik vandaag wel iets bruin.

Op een gegeven momen zei Youssuf dat hij een eindje ging wandelen maar kwam met de politie terug.Wat is er gebeurt? Hij was naar het volgende strand gewandeld en had daar een balletje gevonden. Er liepen ook 2 blanke mensen die het balletje opgeraapt hadden en Youssuf vroeg hen om het balletje terug te geven maar de security die ook aanwezig waren hielden hem in de gaten omdat hier in Gambia beachboys zijn. Wat is een beachboy? Beachboys zijn jongens die het op blanken hebben voorzien. Ze willen geld en ze worden vaak bestolen. Dit is de laatste jaren een groot probleem geworden en daarom is de politie hier erg streng. Ze willen niet dat de blanke toeristen wegblijven. Op ieder strand is er politie om de toeristen te beschermen en worden de gambianen dus goed in de gaten gehouden.

Youssuf wist dit ook niet, tenslotten gaan ze eigenlijk nooit naar het strand mkaar goed hij werd opgepakt en meegenomen terug naar ons strand en een eindje verderop moest hij gaan zitten onder bewaking.Daar zaten nog 2 andere jongens ook. Ik wist eigenlijk niet goed wat te doen en overlegde met Julia. Zij durfde er niet op af te gaan en dus ben ik er maar naartoe gegaan nadat ik het eerst een tijdje hebt gadegeslagen.Maar het duurde me te lang en wist ook niet wat er verder zou gebeuren en ben er toen toch maar op afgestapt en hebt de politie om een verklaring gevraagd. Ze vertelde mij alleen dat Youssuf een fout had begaan en dat hij daarom gearresteerd was en moest blijven zitten. Ik vertelde de politie dat hij bij ons hoorde en dat ik me verantwoordelijk voor hem voelde maar daar had de politie geen boodschap aan en Youssuf moest blijven zitten.

Gelukkig belde Hady niet veel later om te vragen of we het naar onze zin hadden. Il legde haar uit wat er gebeurt was en Hady zou papa naar ons toesturen.

De kinderen hebben we uit het water gehaald, aangekleed en toen kwam papa er al aan. Hij heeft met de politie gepraat en uitgelegd dat Youssuf met ons naar het strand ging waar hij normaliter nooit kwam en dat hij niet wist dat hij een strand verderop mocht lopen. Het liep gelukkig met een sisser af en Youssuf mocht met ons mee en als papa er niet bij was gekomen dan had hij tot 19-20.00uur daar moeten blijven zitten.

Youssuf was nog zo beleefd om zijn excuses aan ons aan te bieden maar dat was niet nodig, de jongen kon het ook niet weten en gelukkig konden we met ons allen huiswaarts keren.

Mijn huid was verbrandt, dat wordt goed insmeren.

Omdat het de dag van de arbeid was werd er in het stadion allerlei activiteiten gehouden, o.a. atletiek, estafette voor de dames, paalklimmen en een soort stoelendans maar dan op de fiets. Op het gras stonden de stoelen en er werd gefietst op de baan. Het leger speeld fanfare en wanneer zij stopte met spelen mocht men van de fiets af rennen naar de stoelen op het gras. Het was een komisch gezicht. Verder was er ook nog touwtrekken, allemaal spelletjes die wij hier in het westen ook kennen. Het was erg gezellig. We gingen met de taxi terug en daar stond het eten alweer klaar. M'n rug was behoorlijk verbrandt en sinds ik in Gambia ben heb ik nog geen enkele keer kunnen poepen...nou ja   vooruit een klein keuteltje!! Ze geven me iedere dag mango om te eten want daar zou de stoelgang mee op gang moeten komen maar tot nu toe heeft het nog niet veel geholpen.

See you!