Mali 2004

Zaterdag 07-08-2004

Met tussenpozen heb ik geslapen.

Rond 9.30uur kwam Aoua aan de deur om ons ontbijt te brengen. Heerlijk!

Ik heb kennis gemaakt met deze hartelijke vrouw, zij heeft veel geregeld voor Buba de afgelopen weken. Grappig is onze conversatie, ik praat een klein beetje Frans en Aoua een klein beetje engels maar we redden ons op deze manier en natuurlijk is Buba er dan nog voor de aanvulling.

De koelkast was helemaal gevuld met water en limonade en na het ontbijt en douchen moesten we naar het huis van Aoua, ze woont dicht in de buurt.

De weg bestaat uit rood zand en het was goed uitkijken waar je liep, er waren hobbels en kuilen in de weg.

Het huis van Aoua is groot, je komt eerst op een binnenplaats waar ook een mooi tuintje was aangelegd. Het zag er allemaal verzorgd uit. Aoua werkt bij de WHO en haar man is rechter in Bamako. Ze hebben 5 kinderen: Mariam, Buba, Koro, Suadou en Doudou. Kennis gemaakt met zoontje Doudou en dochter Koro en Suadou.

Verder waren er nog een paar meisjes die eigenlijk de hele huishoudelijke taken deden incl. koken.

Aoua, een nichtje uit Parijs, de andere kinderen en ik gingen naar de stad. Een drukte van jawels en het was goed uitkijken waar je liep want niets aan de straten is gelijkmatig en ik verbaasde me over de winkeltjes zoals zij het noemen. Het waren over het algemeen kleine stalletjes waar mensen hun koopwaar aanbieden en niet veel groter dan 2x1,5m. Deze winkeltjes zag ik ook overal langs de straten op weg naar het centrum.

Aoua en de kinderen gingen terug naar huis en Buba en ik bleven nog een tijdje in de stad rondlopen. Het is niet te vergelijken met Nederland en ik kan het ook moeilijk omschrijven hoe het er allemaal uitziet.

Er loopt een spoorrail die van Bamako naar Senegal gaat en dit blijkt de enige spoorrail te zijn in Mali. Je ziet de mensen met hun koopwaar langs de spoorails zitten en toen er een trein aankwam pakte iedereen vlug hun koopwaar en ze begaven zich een paar meter naar achteren. het was een hilarisch gezicht.

We zagen een kerk en dat is best wel bijzonder als je bedenkt dat 90% van de bevolking moslim is. We hebben wat mango's en sinaasappelen gekocht en wat erg grappig was, Buba kocht kocht 2 sigaretten van een koopman. Hij wilde een heel pakje kopen maar de koopman had alleen 1 pakje Malbouro dus werd het 2 sigaretten. Dat zie je toch bij ons niet meer. We keerde met de bus naar huis terug, het was inmiddels erg warm en ik had hoofdpijn van al die uitlaatgassen van de bromfietsen en kleine bestelbusjes. Enorme zwarte rookontwikkelingen en niet erg gezond.

Thuis bij Aoua eten opgehaald en de rest van de tijd rustig aan gedaan.

's Avonds weer naar Aoua toe, dit wordt een gewoonte, en kennis gemaakt met haar man Phillip een bijzinder vriendelijke man die zijn uiterste best deed om engels met mij te praten. Ze hebben tijdelijk in Amerika gewoond en hun jongste zoontje is daar ook geboren.

Dit was mijn eerste echte dag in Bamako en ik ben me ervan bewust dat ik in een andere cultuur belandt ben maar het bevalt me goed.

Morgen naar de ouders van Buba. Spannend!!!

Tot morgen.