Mopti

Het was al een hele drukte bij de bus en om 8.15uur zouden we vertrekken, ben benieuwd od dit klopt!! De zus van Aoua was er ook en ging weer naar huis. Gisteren heb ik nog een mooi tradioneel kleed gekregen.

De mensen namen van alles mee, pannen, potten, schalen en weet ik veel, dit werd allemaal bovenop de bus geladen. De reis was vermoeiend, Mopti ligt behoorlijk ver van Bamako af en het werd een lange reis. De hoofdweg is behoorlijk begaanbaar. .Onderweg werd er iedere keer een stop gemaakt, de buschauffeurs doenhun nodige zaken onderweg en ook werden er iedere keer mensen opgepikt. Ook bij iedere stop stonden er kinderen met hun koopwaar en dat werd weer aan ons aangeboden om te kopen. Een amerikaanse jongen die in Mopti werkte wist ons te vertellen dat de reis wel 10uur kon duren, hij werkte nu 2 jr. in Mopti en had nog een paar maanden te gaan.

Ik was helemaal kapot toen we eindelijk 's avonds om 18.30uur Mopti bereikte. Een andere zus van Aoua stond ons op te wachten tesamen met haar zoon.

Nadat we lekker vis gegeten hadden met komkommer en tomaat vroeg de tante of ik wilde douchen. Graag!!!

De douche die tevens als toilet diende bestond uit een donker hokje met een golfplaat ervoor die voorzien was van enkele gaten en een klein olielampje in de hoek. Twee spijker aan de muur waar ik m'n kleren kon ophangen en een bak met water en een kommetje. Het stonk er naar urine maar hier moest ik het mee doen.

Toen ik op m'n hurken zat schoot ik in de lach...., hee this is Africa!!! en toch vond ik het heerlijk en voelde me zelfs weer schoon.

We werden naar onze slaapplaats gebracht, het bleek dat we gingen slapen in het kantoor waar Roos (zus van Aoua) werkte. Het kantoor zag er oud uit, de muren waren smerig, de kasten roestig en een betonnen vloer waar een matras lag en de volgende ochtend zou ik pas echt zien hoe smerig dit matras was maar...ik had wel heerlijk geslapen want ik was gisteravond zo moe dat ik dit niet eens in de gaten hebt gehad. Tja...Afraka he!! niet zo nauw nemen hier.

's Morgen m'n tanden gepoets met niet al te fris water en een beetje m'n gezicht gepoedeld en daar moest ik het mee doen. M'n broek was gelukkig weer droog, ook een ongelukje gisteravond met het plassen in zo'n gat in de grond. ook maar niet te nauw nemen.

Buiten even rondgewandeld en een sigaretje gerookt en toen kwamen we een toeareg tegen met hun eigen klededracht, blauwe boubou en een witte doek rondom zijn hoofd.. we hebben een kettingtje van hem gekocht, wat met hem gekletst en toestemming gevraagd of ik met hem op de foto mocht want de mensen in Mali houden er niet van om gefotografeerd te worden.

Op bezoek geweest net buiten Mopti bij een zus van Aoua (Aoua heeft een enorme familie, haar vader heeft 4 vrouwen getrouwd en dan weet je dat er ook veel kinderen zijn) en vroeg in de avond  het centrum van Mopti  ingegaan. Het is een gezellige stad met veel lemen huizen. Ik heb een aantal leren slippers gekocht want in Mopti kun je mooie slippers kopen werd mij verteld. De chauffeur leidde ons nog wat rond in Mopti en bracht ons toen naar onze kamer  in een pension waar we zouden  slapen. Ook dit was weer een oud gebouw met een niet al te frisse kamer. Douchen was ook geen pretje, oud en smerig en allemaal kleine beestje in het water op de grond. Ik heb er maar niet teveel over nagedacht.

's Avonds lekker op het dak gezeten van het huis van Roos die inmiddels vertrokken was buiten de stad ivm een feestje.

De volgende dag met Barra (onze chauffeur) langs de rivier De Niger gewandeld en een we kwamen in een klein dorpje aan waar de kinderen naakt liepen met enkel alleen een kralenketting om hun middel. Hoe leuk was  het in dit dorpje met hun tradionele hutjes waarin ze woonde. Ik vond het schitterend.

Naar Bandiangara, een uurtje rijden vanaf Mopti.Het ligt aan de voet van het Dogon gebied en hierb heeft Buba 5 jaar gewoond, van zijn 4e tot 9e jaar.Zijn vader was daar toendertijd gestationeerd als politie agent.

Een gids ging met ons mee, hij wilde ons een moskee laten zien  maar had wel toestemming nodig maar kreeg die niet omdat de desbetreffende persoon er niet was. dan maar eerst naar de markt en pinda's gekocht. We gingen naar een huis van de Maraboe en ook hier hadden we weer toestemming voor nodig maar ditmaal hadden we geluk. Het bleek een beroemde maraboe te zijn die zelfs buiten Mali bekend was. Hij kon van binnenuit zijn huis de mensen buite zien liet soms iemand komen waarvan hij wist dat hij ziek was en hem genas. De bevolking had veel respect en ontzag voor hem. Hij kon zelfs veranderen in een andere gedaante. Indrukwekkend.

Op een andere plek stond er een soort hut op kleine palen en veel rietstroken erboven, heel apart om te zien. Hier kwamen de oudere mensen bijeen en een ieder mocht zijn opinie geven en werd er een besluit genomen, dit gebuerde als er een probleem was. We zijn er even binnen geweest.

Wat vlees gegeten en ik bleef er maar op kauwen en uiteindelijk stiekem uitgespuugt en de rest aan Buba gegeven, het was lekker maar bij lange na niet gaar.

We kwamen bij de rivier Njame, deze rivier blijkt ook weer mysterieuze krachten te bezitten. Hij neemt ieder jaar een persoon tot zich en dwz dat er ieder jaar iemand verdwijnt in deze rivier. Eng hoor!!

We zijn het Dogon gebied niet in geweest, hier waren we niet op voorbereid en dat zouden we te voet moeten doen en we moesten terug.

Een jaar later heb ik op tv een documentaire gezien over de Dogon en wat had ik toen een spijt dat we daar niet naartoe waren gegaan.

Gelukkig kreeg ik die kans wel in 2007 maar dat hoor je in het verslag van 2007.

We zijn nog naar een plek geweest waar in het gebouw traditionele medicijnen werden gemaakt. Een man liet me zien hoe de medicatie voor diabetes eruit zag en evenaks voor hepatitis, obstipatie, malaria en bloedingen. Erg interessant temeer omdat ik zelf doktersassistente ben en reizigersvaccinatie/advisering doe.

Barra nam ons nog even mee naar zijn familie, die potten aan het maken waren van klei en daarna toch echt op huis aan. we hadden honger.

We hoorden dat Youssouf en Ellen ook in Mopti waren en we hebben de avond samen gezellig door gebracht. Ik had wel m'n blouse binnenste buiten aan want ik was amper klaar met douchen of de elektriciteit viel uit en was het behelpen in het donker. Dat gebeurt regelmatig dat de elektriciteit uitvalt maar gelukkig nooit voor heel lang.

Dit betreft de dagen 20/8 t/m 24/8/04