Sentani/Jayapura/Papua

Donderdag 22/9

Als eerste even dit. ik heb problemen met de verbinding van mijn mobiel. Ik had een kaart gekocht in Jakarta om int/mails en te kunnen appen. Lukt niet hier in Papua, dus sommige mensen kunnen geen app van mij ontvangen,

Ik had een rechtstreekse vlucht geboekt van Jakarta naar Jayapura maar het vliegtuig maakte een tussenlanding in Makassar (Sulawesi) en Timika (zuiden van Papua)

Tja hier werkt het nu eenmaal anders maar gelukkig konden we wel blijven zitten, enkel van slapen kwam niets terecht.

Om 8.30uur geland en gelijk een ticket gekocht voor de Baliemvallei. Een minivan (lokaal busje) genomen naar onze homestay. Vlgs booking.com maar 2,6km maar die hebben zich ook mooi vergist, het was 18km.

Een hartelijk ontvangst gekregen en informatie verkregeen hoe een Surat Jalan bij het politieburo te halen en de rit naar het Sentanimeer voor de volgende dag.

De mensen zijn erg vriendelijk en hun uiterlijk verschilt enorm met de rest van Indonesie. Kroeshaar, een brede neus en over het algemeen erg klein van lengte.

Volgens mij zijn we de enige blanken hier want hebt de rest vd dag ook geen blanke gezien. Iedereen begroette ons en wilde graag met ons op de foto. Zo kon je zomaar ineens aangeklampt worden en vroegen ze of ze een foto van ons mochten maken. Ik kan je vertellen dat we ons aan het eind van de dag meer een diva voelde dan een toerist...hahaha. Het was echt komisch. En dan die ook nogeens die rode tanden wat door het kauwen komt van de betelnoot. In Afrika hebben ze die ook en ik heb het daar geproeft maar vond het verschrikkelijk vies. ook wordt je er lichtelijk high van, dus ik laat die rode tanden maar aan deze bevolking over.

Opnieuw een busje genomen naar het politieburo voor onze Surat Jalan, anders mogen we de Baliemvallei niet in. Een officieel document kregen we en we hebben pasfoto's ingeleverd en alles werd vastgelegd in de computer en werden er foto's van gemaakt. Officieel is dit gratis maar ook politiemensen zijn corrupt en vragen toch geld. We hebben RP 50.000 (:+/- E3,50) betaald. De politieman tevreden, wij tevreden.

Het is hier bloedheet en we zweten door de enorme luchtvochtigheid enorm. Het is wel even omschakelen.Nog even wat rondgewandels, wat gedronken en toen met het busje weer terug. Het is inmiddels 1700uur en dan merkt je dat de avond begint te vallen.

's Avonds heerlijk ergens langs de kant van de weg in een klein restaurantje gegeten (ja...ik kom wat eten betreft wel hier aan m'n trekken/heerlijk)

Ondanks dat ik geen maleise zinnen kan praten maar wel veel maleise woorden ken merk ik dat ik me aardig redt met de taal wat op zich wel fijn is.

In de homestay aardige mensen ontmoet en jhet voordeel van zo'n homestay is dat er gauw een familie gevoel is.

Op tijd slapen want we hebben nog wat in te halen.

See you

See you