Toraja/2

Vandaag gan we met een chauffeur de bergen in. Ik wilde graag naar Batutumonga omdat ik gelezen had dat het uitzicht erg mooi moest zijn. Een poolse vrouw die ook hier verblijft in de homestay wilde graag met ons mee en wij vonden dat geen probleem. Als eerst kwamen we in het dorp Bori aan waar je de megalieten kon bewonderen. Velen zagen er als pilaren uit en iets omhoog lag er een enorme megaliet. De mensen worden hier ook in begraven. Het is enorm veel werk om er een gat uit te houwen en dat gebeurt nog gewoon met hamer en beitel en ze doen er dan ook vaak een jaar over voordat het klaar is. Er was een vrouw overleden, ze was werkzaam in Papua en daar is ze ook overleden en ze werd naar Bori getransporteert. Nu lag ze in een ronde kist in een kamer in een tongkonanhuis opgebaard. Haar foto stond rechts van haar. Over 3 dagen zou de ceremonie beginnen maar het was een beetje bizar dat ze ons meenamen in die kamer waar de vrouw opgebaard lag. De grootmoeder en dochter waren aanwezig en ze vonden het nog leuk ook dat wij kwamen. Ik vond het een beetje bizar.

Hierna gingen we naar een weeferij in Sadan. Er werden prachtige stoffen gemaakt en ik heb er dan ook een sjaal gekocht. Verder stonden er weer veel tongkonanhuizen waarvan er een 362 jr. oud is. Er wordt hier veel bamboehout gebruikt voor deze huizen en bamboe groeit.hier overal.

Hoe komen deze mensen erbij om dit soort huizen te bouwen. Heel lang geleden zijn ze met boten vanuit Indochina hier naartoe gevaren omdat er oorlog was in Indochina. Ze meerden aan in Sumatra en in Sulawe en omdat ze geen huis boven hun hoofd hadden, gebruikte ze de boten als huizen. Later hebben ze er bamboepalen onder gemaakt zodat de huizen van de grond afstonden en vandaar deze aparte vorm.

Het volgende dorp wat we bezochten was Pallawa, niet erg bijzonder omdat we nu al zoveel tongkonanhuizen hebben gezien en bij ieder dorp moet je RP 20.000 (+/-E1.40). wil je er naar binnen gaan. We zijn er maar even geweest en we gingen nu op weg naar Bututumonga maar onderweg naar boven zijn we ook nog weer gestopt en konden we genieten van het prachtige landschap. Aangekomen in Bututumonga konden we weer genieten van het prachtige landschap en er bestond de mogelijkheid om hier te slapen maar we waren hier niet op voorbereid en hadden niets bij ons. We hebben er rondgewandeld en het is weer moeilijk uit te leggen hoe mooi het hier is.

Bij een Warung (eettentje langs de kant vd weg) gegeten en daarna verder. Het volgende dorp had de naam Loko Mata en daar stond een enorme megaliet waarin de doden werden begraven. Hoger op de megaliet zag je tautau poppen.Dit is weggelegd voor de welgestelde mensen. Wanneer er iemand overlijd dag breng je een foto naar iemand toe die er dan een evenbeeld van maakt in de vorm van een pop en deze wordt dan geplaatst aan de buitenzijde van de megaliet. Hier stonden er een stuk of 4 op een rijtje. De chauffeur legde ons ook uit dat een overledene er na 3 jaar weer uit de megaliet werd gehaald en werd voorzien van nieuwe kleren. Hoe bizar! De chauffeur liet ons een foto zien van zijn mobiel waarop een overleden vrouw stond. Vroeger werden ze gebalsemd maar tegenwoordig krijgen ze een injectie en het is verbazingwekkend hoe goed ze nog geconserveerd zijn. Ik vond het allemaal erg indrukwekkend maar wat een prachtige cultuur hebben deze mensen. Oja, Er zijn 4 klassen ingedeeld waarop een ceremonie plaatsvindt. Gras-Hout-Zilver en Goud. Bij gras moet je 1 stier hebben en doden, bij hout zijn het 7 stieren, bij zilver 12 stieren en bij goud 24 of meer stieren en deze worden allen gedood.Het ligt er dus aan hoe rijk je bent. Dan heb je ook nog de witte stier en die kost helemaal veel geld. Veel mensen werken dan ook hun leven lang om dit te realiseren..

Na al deze tradities te horen hebben gekregen zijn we naar de Bolumarkt gegaan om de stieren te bekijken en de varkens die mens dus gebruikt voor de ceremonie. Het was niet eens stieren dag, dat is 2x per week maar als deze stieren hier op de markt verkocht worden zijn hun laatste dagen in gegaan.. Ik had diep medelijden met deze dieren maar ja, het is hun cultuur en dat moet ook zo blijven al kun je vraagtekens zetten bij sommige dingen. Dus gewoon accepteren en respecteren.

Zo dit was weer een unieke dag en hopelijk volgen er nog meer.

See you!