Wamena

De vlucht duurde maar 30 min. en op het vliegveld werden we gelijk al lastig gevallen met de vraag of we een trekking wilde doen. Zijn we niet op in gegaan want de meeste gidsen zijn onbetrouwbaar. Ik moest mee naar een kamertje en moest de Surat Jalan laten zien, hier werden wederom foto's van gemaakt en ik moest vertellen wat we kwamen doen en hoelang we hiet zouden verblijven. Dit alles werd genoteerd en daarna konden we ons weg vervolgen. We zijn naar de hoofdweg gelopen en hebben  een becak (fietstaxi) genomen die ons naar het hotel bracht. Pilamo hotel staat volgens internet bekend als het beste hotel. Gelukkig hier warm water want de temperatuur is hier weer wat lager dan in Jayapura maar evenwel nog warm.

Vandaag moesten we een gids zien te regelen en bij navraag in het hotel gingen zij bellen en stond er een kwartier later een gids op de stoep. Hij heeft uitleg gegeven en bij de vraag hoeveel het zou gaan kosten zijn we hier toch wel wat van geschrokken. Ook hier heb ik zelf weer speurwerk gedaan op internet en zodoende wist ik dat hij teveel vroeg. Ik heb hem bedankt en gezegt dat ik het te duur vond, er viel verder ook niet te onderhandelen en dan zijn we gauw uitgepraat. We zijn de stad in gegaan en Wamena is niet heel erg groot maar de markten zijn wel gezellig. We zouden ergens koffie gaan drinken en wie weet spraken we wel iemand die ons aan een gids kon helpen die een redelijke prijs vroeg. Ik wist dat naast de moskee een goede bakker moest zitten en die hebben we gevonden en inderdaad, allerlei lekkere broodjes te verkrijgen en naast de bakker kun je heerlijke cappucino drinken.

Maar goed, de tijd loopt verder en we hadden nog geen gids, op straat werden we hier niet op aangesproken en we besloten maar om het toch op het vliegveld te proberen. Daar hebben we met een gids gesproken en die vroeg voor 2 personen 8 miljoen roepia, mooi niet dus en heb gezegd dat we niet geinteresseert waren en het te duur vonden. Ik vroeg hem nog of we dan in 5 sterren hotels kwamen te slapen maar nee, dit was niet het geval.

We zijn terug gelopen en ik zei tegen Agnes dat ik de aan gemaakte map erbij wilde halen want daar moest ik ergens een tel.nr genoteerd hebben of een mailadres.

Op deze manier vonden we Penius, ja...ik kan ook niet helpen dat die man zo heet.

Ik heb hem gebeld en hij kwam naar het hotel en we zijn gaan uitzoeken welke trekking we zouden gaan doe. De bedoeling was om 3 dage naar het zuiden te gaan en 2 dagen naar het noorden, hoewel het noorden je ook zelf kunt doen heb ik gelezen. Het zuiden is moeilijker dan het noorden . We zijn na flink onderhandelen tot een redelijk bedrag gekomen. Hij zou inkopen doen voor de komende dagen een een drager regelen en ook nog een auto. Akkoord.Morgenochtend om 8.00uur klaar staan.

Ik kon niet beginnen met mijn Indonesische simkaart en bij navraag scheen deze hier in Papua niet te werken. Dan maar een nieuwe kopen want hier zijn ze niet zo duur.Toen wij uit de winkel kwamen stond daar in een keer een papua man voor ons met een peniskoker....oei, toch effe schrikken als je zo'n naakte man ziet. Hij schudde ons de hand en we moesten een foto maken. Zo gezegd zo gedaan, wij beide met hem op de foto, we wisten ook dat we hiervoor moesten betalen en Agnes zei dat het 1000 RP was en ik gaf hem 2000 RP, dat moest toch zeker genoeg zijn maar hij werd boos en wilde meer geld en als je hebberig wordt dan wordt ik tegendraads. Hij kon die 2000 krijgen of anders niets maar hij bleef maar zeuren en Agnes werd er bang van. We zijn weggelopen maar Agnes was zo bang dat hij ons achterna zou komen en ik kon niet meer van het lachen want ik ben helemaal niet bang uitgevallen. Samen hebben we er ook nog smakelijk om gelachen, het was een hilarisch gezicht.

We zijn het centrum in gelopen en het was een gezellige drukte, veel vrouwen die hun groenten voor de winkels aan het verkopen waren en ook nog zagen we weer een paar andere vrnl oude mannen met een peniskoker zitten.

We gingen op zoek naar een eettentje en 's avonds hadden we wifi voor een uur, tegen betaling.

De komende dagen zitten we in de bergen en dan hebben we alleen een rugtasje bij ons en zijn we niet bereikbaar. Jullie horen het als we weer terug zijn.

See you